Alex de Ligt - december 2021

Alex de Ligt - december 2021

Hoe je God te zien krijgt

De Parsi, religieuze minderheid in India, hebben een goed gevoel voor humor. Dit staat bij de ingang van een van hun tempels:

 

When you enter this Fire Temple

it may be possible that you hear

“the call of God”.

However, it is unlikely that He

will call you on your mobile.

Thank you for turning off your phones.

If you want to talk to God, enter,

choose a quiet place and talk to Him.

If you want to see Him, send Him a

text while driving.

 

In sommige concertzalen en theaters laat men voor het begin van de voorstelling het geluid van een mobiele telefoon horen, zodat iedereen het eigen toestel even controleert en uitzet. Maar deze tekst bij een van de vuurtempels in India is nog beter. Grappig, en tegelijk hoffelijk. Aárdig.

En juist dat aardig blijven is vaak moeilijk bij rinkelende mobieltjes op momenten dat het allerverschrikkelijkst storend werkt.

In deze coronatijd hebben veel kerkgangers zich al vertrouwd gemaakt met het overmaken van collectegeld tijdens het ‘collectemoment’ in de dienst. Zakelijk gezien is het dus niet handig de gemeenteleden op het hart te binden hun toestellen uit te zetten. En we zijn intussen misschien aan dit onmisbare verlengstuk van onze handen en vingers  ook zo gewend dat er weinig ongewenst gerinkel meer door de zaal klinkt.

In het begin, toen de draagbare telefoons in de mode kwamen, gebeurde het regelmatig dat er tijdens een voorstelling of een dienst iets ging piepen of bellen, veelal bij mensen die vervolgens niet wisten hoe je ‘m uit moest zetten. Ook is het beeld vertrouwd van mensen die bij het afgaan van een mobiele telefoon geschrokken naar hun eigen apparaat grijpen, uit angst dat zíj het zijn die de storing veroorzaken.

Ik had me in die begintijd voorgenomen om, als er bij mij tijdens de dienst eentje af zou gaan, de drager van het geval voor het front van de troepen af te branden. Dominee zou op niet mis te verstane wijze een Voorbeeld Stellen!

Daar ging ik iets genuanceerder over denken toen ik een keer zelf in de zaal zat, met een mobiel op zak, en me halverwege de dienst realiseerde dat ik hem niet uit had staan! Pfff, daar kwam ik goed mee weg, en ik besloot om overtreders die minder fortuinlijk waren, áls het zich zou voordoen, mild te behandelen.

En ja hoor, een tijd later geviel het dat een mevrouw zenuwachtig in haar tas ging graaien toen er tijdens de schriftlezing iets begon te ratelen. Ze zette het ding uit terwijl ik geduldig wachtte tot ze klaar was. Even later klonk het gerinkel opnieuw door de kerk.

’Ik weet niet hoe-ie uitmoet,’ riep ze gegeneerd. Gelukkig wist haar buurvrouw dat wel. Tijdens de preek kon ik het incident nog even meepikken met iets als: ‘Toen ging er een belletje bij me rinkelen’, waarbij ik even vrolijk haar kant uitkeek. Ik geloof wel dat dit beter werkte dan de eerder geplande afstraffing.

Hier is een poging om de Parsi-tempeltekst in het Nederlands weer te geven. Om op te hangen bij de ingang van de kerk.

 

Wie in dit huis naar binnen gaat

kan, hetzij vroeg, hetzij ook laat

de stem van God hier horen.

Maar we kunnen veilig stellen

dat Hij ons niet mobiel gaat bellen,

dat zou de goede sfeer verstoren.

Dus dank u wel, we zijn gered

nu u uw mobiel hebt uitgezet.

Wilt u met God hier in gesprek,

kom binnen, zoek een stille plek,

Hij hoort u als u tot Hem bidt.

Hem zelf zien, dat kan ook best:

stuur Hem een app of een sms

terwijl u achter ’t autostuur zit.